Itsas
hegaztien ugal-kolonia baten etorkizuna kolokan ipiniko zukeen
Itsas
Enarak Donostiako udala zoriondu egin du Monpasen oinezkoentzako
pasealeku bat
ez
eraikitzea erabakitzeagatik
Itsas
Enara Ornitologia Elkarteak
Donostiako udala zoriondu egin du Monpasen oinezkoentzako pasealeku
bat ez eraikitzea erabakitzeagatik, itsas hegaztien ugal-kolonia
baten etorkizuna kolokan ipiniko baitzukeen. Jaurlaritzari eta
Aldundiari, berriz, legea betetzeko eta Europar Batasunarekiko
naturaren kontserbazioaren arloan sinatutako konpromisoak betetzeko
hartu beharreko antolamendu-neurriak har ditzatela eskatu die,
hartara etorkizunean halako proiektuak ingurumen-balio ezaguneko
tokietan planteatu ere ezin daitezen egin.
Elkarte
ornitologiko eta kontserbazionistaren esanetan, atzera bota berri
den proiektuak ez zuen inolako justifikaziorik, non eta ez zen
aisiarako azpiegitura turistiko bat egitea, balio natural handiko
eremu hau besterik gabe hipotekatu ez ezik, hiriko alde urbanizatua
eta humanizatua natural kontserbatu denaren eta hala jarraitu behar
duenaren kaltean zabaldu ere egingo zukeena. Proiektuak, gainera,
Gipuzkoako itsas hegaztien ugal-kolonia nagusira
sartuko
zatekeen eta han ugaltzen diren hiru espezieen lasaitasuna
—ezinbesteko
baldintza da hori koloniatan ugaltzen diren espezieek ugalketa onik
burutzeko—
urratu eta ugalketa zapuztuko zukeen, neurri gabeko bisitari-oldeek
eragotzita. Beste hainbeste esan liteke han ugaltzen diren beste
hegazti errupikola babestuen kasuan ere. Nekez esan dakioke
'ekologiko' halako proiektu suntsitzaile bati.
Itsas
Enara elkarteak gogora ekartzen du, halaber, baztertutako
proiektuaren % 90 Europar Batasunak, bertan Europa mailako
intereseko habitatak egoteagatik, Erkidego Mailako Garrantziko Leku
izendatutako eta laster Kontserbazio Eremu Berezi izendatuko duen
eremuaren barruan proiektatu zutela. Figura hura eman izanak berekin
dakar euskal erakundeek Europar Batasunaren aurrean balio natural
altuko habitat horiek kontserbatzeko konpromisoa. Nahikoa izan behar
luke horrek ingurumen-eragina ebaluatzeko azterketa egiteko ez ezik,
ezer erabaki aurretik erakundeek eremuaren antolamendua eta
erabilera-erregimena finkatu arte itxaroteko ere.
Irregulartasun
nabarmen horrez gain, ez da inondik ere onargarria itsas ondoan
paseatzeko aukera ematen duelako argudioa proiektuaren alde egiteko:
donostiarroi txikitatik irakatsi zaigunez, hirian baditugu dagoeneko
ia 11 km itsas pasealeku. Argi dago, beraz, ez dela gehiago
behar, are gutxiago halako ingurumen-prezio handia ordainduta.
Arbuiagarria da, orobat, proiektu garesti hura beste norbaitek
ordaintzen zuelako argudioa. Horren zentzugabetasuna agerikoa da:
udalak berak egin zion uko hondakin-erraustegia Donostian egiteari,
Monpasko proiektua baino askoz ere garestiagoa (zehazki, 43 aldiz
garestiagoa) izanik ere. Ba al dago donostiarrik hura Kontxan
ezartzea onartuko zukeenik?
Gipuzkoako
Itsasertz Zerbitzuak eta Madrilgo Ingurumen Ministerioak,
proiektuaren sustatzaileak izanik, eremua onik kontserbatzeko
betebehar legalari uko eginda, beren funtzioaren zeharo aurka eginik
jardun dute hura suntsitu nahian. Aurreko udalbatzarreko ingurua
kontserbatzeko eskumenaren titular Denis Ichaso arduragabeak ere
kudeaketa ezin txarragoa egin zuen, boterea erabat desbideratuz eta
babestu beharrekoa babestu beharrean hura suntsitu nahian jardunez,
agerian eta lotsagabe, gainera.
Baina
administrazio zentrala ez ezik, Eusko Jaurlaritzak ere izan du
errurik istorio tamalgarri honetan. Ingurumen Sailak ere, gorago
aipatu ditugun EBarekiko konpromisoak betetzeko ardura zuenak ere,
baztertu egin ditu bere obligazioak eta argi berdea eman die, besoak
gurutzatuta, bai Itsasertz Zerbitzuari eta Madrilgo Ingurumen
ministerioari, bai Donostiako aurreko udalari. Hasi ahal konponduko
zatekeen hau guztia baldin eta Jaurlaritzak bere etxeko lanak garaiz
egin izan balitu eta Uliako BIGaren Kudeaketa Plana ordurako eginda
eduki balu, zeren kudeaketa-plan horrek eremuko balio naturalak onik
atxikitzeko zentzuzko neurriak ezarri behar baitzituzkeen. Oso
susmagarria izan zen bere garaian zeinen pasibo jokatu zuen
Jaurlaritzak eta zeinen ondo egokitu zitzaion hori erakunde horietan
guztietan zegoen alderdiaren orduko interesei, naturaren eta
herritarren kaltean.
Gipuzkoako
Foru Aldundiak ere izan du zerikusirik, Itsas Enararen iritziz, ia
hogei urtean ez dituelako bete natura kontserbatzeko legeek ezartzen
dioten zereginetako bat: Gipuzkoan galbidean dauden espezieak
zaintzeko kudeaketa-planak onestea, alegia. Euskal katalogoan ageri
diren dozenaka espezieentzat egin beharreko dozenaka planetatik bi
besterik ez ditu egin. Beren plan propioaren zain dauden espezieen
artean, ugarroi bolborina edo mottoduna, Gipuzkoan 1967. urtean
desagertu zena, orduan ugaldu baitzen azkenekoz non eta Monpasen
bertan, handik 30 urtera itzuli zen bertara. Oinezkoentzako
pasabidea eraikiz gero betiko uxatuko genuke hegazti hau Gipuzkoako
azken gotorlekua izan duen tokitik. Baina ugarroi bolborinaren
kudeaketa-plana eginda eta onetsita egon izan balitz, proiektuak ez
zukeen izango aurrera egiteko aukera txikienarik ere. Behin eta
berriro eskatu izan dio Itsas Enarak aldundiari dokumentu hori
lehenbailehen idazteko eta onesteko, inongo erantzunik ere jaso gabe,
argi denez. Ezinezkoa litzateke proiektu burugabe hori gaur egun
Bizkaian planteatzea sikiera, duela urte asko onetsi baitzuten han
ugarroi bolborinaren kudeaketa-plana, haren habitata aldatzea legez
debekatzen baitu. Foru Diputatu sartutako txakolingile batek bere
garaian artelatzaren kudeaketa-plana onesteari uko egitea, inondik
ere lotsagarria izanagatik ere, ulergarria da, artelatzaren
habitatean bertan hazten baitzituen hark bere mahastiak. Baina
ugarroiaren kasuan beste hainbeste egin izanak beste gauza baten isla
nabarmena da: justifikatu ezineko axolagabekeriarena, hain zuzen.
Espero dezagun Bilduk ez izatea Aldundian halako elementurik, bere
eginkizuna betetzea galarazten dioten antzeko interes sektorialek
kutsatua, haren aurreko guztiak bezala: egurgileen, esnegileen edo
txakolingileen lobbyetako buruak beti, guztion interesen kaltean
jardun eta kudeaketa-plan horiek atzeratu eta atzeratu egin
dituztenak.
Horregatik
guztiagatik eskatzen diogu Eusko Jaurlaritzari ausarta izan dadila
eta benetan kontserbazio-konpromisoak betetzeko balio duten
erabilera- eta kudeaketa-baldintzak lehenbailehen onets ditzala
BIGentzat. Halaber eskatzen diogu Gipuzkoako Foru Aldundiari legeak
agintzen dizkion kudeaketa-planak idatz eta onets ditzala, bereziki
ugarroi bolborinarena.
Itsas
Enara Ornitologia Elkartea
-----------------------------------------PD:
Gaiari buruz lehenago argitaratutako sarrerak:
http://ieoe.blogspot.com.es/2008/04/mompas-carta-odon-elorza-y-elena.html
http://ieoe.blogspot.com.es/2008/04/mompas-carta-elisa-sainz-de-murieta.html
http://ieoe.blogspot.com.es/2008/05/eusko-jaurlaritzako-ingurumen.html
http://ieoe.blogspot.com.es/2008/06/mompas-itsas-enarak-donostiako-udalari.html
http://ieoe.blogspot.com.es/2010/01/ugarroi-bolborina-babesik-gabe.html
http://ieoe.blogspot.com.es/2011/05/espectacular-incremento-de-la-poblacion.html
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina